Στιγμή 8: Η δυνατή φωνή... της ποίησης

Βέβαια σήμερα,
παρότι προσπαθώ να επανορθώσω,
έλεγα να μη μιλήσω εγώ.

Θα εμπιστευτώ δυο άλλες φωνές.
Δυό φωνές που έπεσαν στα χέρια μου τυχαία.
Δυο φωνές ίσως περισσότερο καλλιτεχνικές.
Ίσως γιατί η τέχνη φωνάζει πιο δυνατά..

Της χαρτοπετσέτας τα ποιήματα - Θάνος Ζελίτης

Της χαρτοπετσέτας τα ποιήματα
πέλαγος απέραντο
πνιγήκαμε σε ένα ποτήρι κρασί
γιατί δε μάθαμε να επιπλέουμε
όταν όλα βυθίζονται
και η λησμονιά
δεν ήταν όνειρο
ανάγκη ήταν
και λεπίδα κοφτερή....

Ο βασιλιάς κι εγώ - Αφροδίτη Μάνου

Στο παρθένο σου δάσος φοβάμαι να μπω
με τσιγάρο αναμμένο και τέτοιο καιρό
δυναμώνει ο αέρας, χρυσόμαλλο δέρας
μπορεί να με φας πριν σου πω σ' αγαπώ.

Απ' τη μέση του δρόμου σου τηλεφωνώ
μόνο θάλασσα βλέπω εδώ κι ουρανό
στις μικρές αχιβάδες φωτάκια χιλιάδες
μα...που είναι το φως μου το αληθινό;

Επιστρέφω σ' εσένα ξανά σαν τρελή
να σε δω που θα βγαίνεις την ανατολή
Βασιλιά της καρδιάς μου κι απ'το τατουάζ μου
εσύ με πονάς και με καις πιο πολύ.