Στιγμή 5: Χαμόγελα...

Όταν βλέπω γύρω μου
ανθρώπους θλιμμένους,
με δάκρυα στα μάτια,
σφιγμένα χείλη,
τσαλακωμένα μουτράκια,
αναρωτιέμαι αν όντως,
μερικές φορές,
είναι επίπονο το να ζεις...

Όταν, όμως, βλέπω γύρω μου χαμόγελα...

Χαμόγελα χαράς,
χαμόγελα λύπης,
χαμόγελα ερωτευμένων,
χαμόγελα μίσους,
χαμόγελα συγκατάβασης,
χαμόγελα ενθουσιασμού,
χαμόγελα αδιαφορίας,
χαμόγελα κοροϊδίας,
χαμόγελα τυπικά και σφιγμένα,
χαμόγελα που συνοδεύουν μια συγγνώμη,
χαμόγελα μετά από ένα πείραγμα
ή κάποιο κοπλιμέντο,
χαμόγελα ανακούφισης,
χαμόγελα αισιοδοξίας...

Χαμόγελα, χαμόγελα, χαμόγελα...

Τότε ξέρω πως κάθε στιγμή,
όσο δύσκολη και να'ναι,
πρέπει να συνοδεύεται από ένα χαμόγελο...

Γιατί οι στιγμές,
οι αβάσταχτες,
οι γρήγορες,
οι βαρετές,
οι δυνατές,
οι αγχωτικές,
οι χαλαρές,
οι δύσκολες,
οι χαρούμενες,
οι γεμάτες,
είναι μοναδικές....

Είναι ωραίες...