tag:blogger.com,1999:blog-1402815348536018071.post3564686751732993281..comments2012-10-01T04:01:44.124-07:00Comments on Στιγμές από ταξίδια προς τις Ιθάκες μου...: Στιγμή 9: Ισορροπία...απλά, μ'αρέσει να ζω...http://www.blogger.com/profile/16011364150409459864noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-1402815348536018071.post-23101336641860285302007-09-01T15:36:00.000-07:002007-09-01T15:36:00.000-07:00Η ζωή δεν έχει κάτι μαζί σου... Ίσως γι αυτό ξαφνι...Η ζωή δεν έχει κάτι μαζί σου... Ίσως γι αυτό ξαφνιάζεσαι όταν τη χαιρετάς το πρωί και σου γυρίζει μια φάπα που κάνει το κεφάλι σου να γυρίζει για μήνες <BR/><BR/>Δεν φταίει αυτή όμως... δεν είναι κακοπροαίρετη... εμείς είμαστε. <BR/><BR/>Τι ήθελες το πρωί όταν της μίλησες... μάλλον ένα νεύμα της, ένα χαμόγελό της... όπως θα ήταν και λογικό άλλωστε για κάθε άνθρωπο που χαιρετάς. Μόνο που η ζωή μπορεί να δει πίσω από την ευγενική χαιρετούρα τις προθέσεις μας, ποιοί είμαστε δηλαδή για να αξίζουμε το χαμόγελό της. <BR/><BR/>Ίσως λοιπόν... ίσως απλά να θέλει λίγο παραπάνω σεβασμό... ίσως να σιχαίνεται τις τυπικότητες... ίσως απλά να μην γουστάρει που την θεωρούμε δεδομένη...<BR/><BR/>Οπότε την επόμενη φορά που θα την πλησιάσεις... μην της ζητήσεις χάδι.. ζήτα της σκαμπίλι!Anonymousnoreply@blogger.com